| |
Πύλος, 1912 - Αθήνα, 1990
Σπούδασε στη Σχολή Καλών
Τεχνών της Αθήνας (1930 – 1936) με δάσκαλους τους Ο.
Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο. Με
υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών συνέχισε τις σπουδές του
στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux-Art
και σε ελεύθερα εργαστήρια. Επέστρεψε το 1939
στην Ελλάδα όπου δούλεψε μέχρι τον θάνατο του Το έργο
του ξεκινά από νατουραλιστικές αφαιτηρίες και σταδιακά
ανελίσσεται σε μια συνειδητή πορεία προς τις ακραίες
κατακτήσεις της αφαίρεσης. Το 1960 οδηγημένος από μια
αίσθηση «φωτός εκ των ένδον» που υποβάλλουν οι
ελληνικές μνήμες του δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερους
πίνακες με κυρίαρχες χρυσοκάστανες ανταύγειες και λεπτές
ποιότητες διάφανου χρώματος. Η βράβευση του στη Μπιενάλε
Βενετίας την ίδια χρονιά, σηματοδοτεί αποφασιστικά την
αρχή μιας διεθνούς καλλιτεχνικής σταδιοδρομίας σ΄ένα
γενικότερο κλίμα καταξίωσης της αφαίρεσης στον
παγκόσμιο χώρο. Ανέπτυξε μια πλούσια εκθεσιακή
δραστηριότητα στην Ελλάδα και στο διεθνή χώρο: Ν. Υόρκη,
Λονδίνο, Βέλγιο, Μουσείο Oregon HΠΑ,
Καναδά, Γερμανία, Αυστραλία, Παρίσι, Φρανκφούρτη,
The Bezalel National Art Museum
Ιερουσαλήμ, 1966, «Χίλτον» Λευκωσία 1967,
Ουάσιγκτον, Μπιενάλε Αλεξάνδρειας, Μπιενάλε Βενετίας,
Μπιενάλε Κρακοβία, Τριενάλε Ν. Δελχί κ.α.
Έργα του βρίσκονται στην
Εθνική Πινακοθήκη Ελλάδας, στις Π.Δ. Ρόδου, Αβέρωφ,
Λεβέντη, στην Τράπεζα της Ελλάδας, στην Κρατική
Πινακοθήκη Λευκωσίας, σε πολλά Μουσεία της Ευρώπης και
των ΗΠΑ. Έχει τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις, (
βραβείο UNESCO, Μπιενάλε
Βενετίας 1960, Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως Οστάνδης,
Βέλγιο. Ταξιάρχης του Φοίνικος, Αθήνα. Βραβείο
Gottfried Von Herder,
Πανεπιστήμιο Βιέννης).
Σημειώσεις: Λεξικό Ελλήνων
Καλλιτεχνών. Εκδοτικός Οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ». |
