|
Ο
Θεόδωρος Πανταλέων γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945.
Σπούδασε στη σχολή Α.Τ.Ι. (Δοξιάδη) γραφικές τέχνες και
ζωγραφική με δασκάλους τους Α. Τάσσο, Α. Αστεριάδη, Η.
Δεκουλάκο, Γ. Γεωργιάδη και Σ. Λυδάκη.
Με το
έργο του έχουν ασχοληθεί πολλοί Έλληνες και ξένοι
ιστορικοί τέχνης και τεχνοκριτικοί, όπως οι: Νίκος
Αλεξίου, Έφη Ανδρεάδη, Ελένη Βακαλό, Νίκος Γρηγοράκης,
Paul Caso,
R. Deboder,
André
Glavimans, Μαίρη Καββαδία, Χάρης Καμπουρίδης,
K. Lara,
Στέλιος Λυδάκης, Όλγα Μεντζαφού, Guy
Molla, Jacques Moutoy,
Αλέξανδρος Ξύδης, Μπία Παπαδοπούλου,
Stéphane Rey, Ντόρα
Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Τώνης Σπητέρης, Βεατρίκη Σπηλιάδη,
Μάνος Στεφανίδης, Αθηνά Σχινά, Αγγέλα Ταμβάκη,
Albain Viray, Χρύσανθος
Χρήστου.
Έργα
του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, σε Δημοτικές
Πινακοθήκες, στο Μουσείο Κοπελούζου, στο Μουσείο Βορρέ,
στο Μουσείο Κοτοπούλη και σε ιδιωτικές συλλογές στην
Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η
δουλειά του Πανταλέοντα λειτουργεί καταλυτικά στον
εσωτερικό κόσμο του θεατή που αποφασίζει να αφεθεί.
Πρόκειται για μια ατομική κάθοδο μένα αίτημα βελτίωσης,
για μιαν επιστροφή σένα σύμπαν χειροπιαστού πλην
αδιαμφισβήτητου κάλλους. Όλα εμπεριέχονται στη ζωγραφική
του Πανταλέοντα σαν την ορατή πλευρά ενός εμπειρικού
θεοσοφισμού. Απέναντι σε μια πραγμοποιημένη
πραγματικότητα, προτείνει έναν φωτεινό ονειροπόλο στον
οποίο μπερδεύονται το δέος, η επιθυμία, ο έρωτας. Η
απελευθερωτική δυνατότητα της φαντασίας τελικά.”
ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ Ιστορικός Τέχνης - Επιμελητής Εθνικής
Πινακοθήκης |