Γεννημένος στην Αθήνα, σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι, κοντά στο θείο του λογοτέχνη και ζωγράφο Γ. Βώκο. Ακολούθησαν σπουδές στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Το 1958 με εντολή της διοίκησης της ΔΕΗ, ζωγράφισε την εργασία των ανθρακωρύχων στο Αλιβέρι, έργα που συμπεριέλαβε στο λεύκωμα Αλιβέρι (Αθήνα 1960).

Η ζωγραφική και η χαρακτική του Δ. Μεγαλίδη,διακατέχονται από έναν καθαρό, δυναμικό ρεαλισμό, που ενέχει τη στράτευση ως κατάφαση της ελευθερίας του ανθρώπου να επιλέγει. Ο άνθρωπος στα έργα του αγωνίζεται και μοχθεί, πιστεύοντας στις δυνατότητές του.

Η εικαστική δημιουργία του Δ. Μεγαλίδη, παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές εκθέσεις («Ατελιέ» 1956, ΔΕΗ 1959, «Ζυγός» 1960, «Παρνασσός» 1971, «Συλλογή» 1980, «Χρυσόθεμις» 1981), ενώ παράλληλα πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Πανελλήνιες 1952, 1957, 1960, 1963, 1967, 1971, 1973, Σαντιάγκο 1957, Μόσχα 1965 κ.ά.).